Fréttir og tilkynningar

Að mestu er stuðst við grein Karítasar Skarphéðinsdóttur Neff sem birtist í Ársriti Sögufélags Ísfirðinga árið 2010. En einnig fengum við nokkrar staðreyndir og viðbætur frá Gunnari Frímannssyni.

Karítas Skarphéðinsdóttir fæddist í Æðey við Ísafjarðadjúp þann 20 janúar árið 1890. Hún var dóttir hjónanna Petrínu Ásgeirsdóttur frá Látrum í Mjóafirði og Skarphéðins Elíasarsonar frá Garðstöðum í Ögursveit. Petrína móðirin lést úr lungabólgu nokkrum mánuðum eftir fæðingu hennar. Faðir Karítasar er skráður manntalinu 1890 sem tómthúsmaður á Laugabóli sem lifði af fiskveiðum. Seinna var hann bóndi í Efstadal með örfáar ær. En miklu lengur fékkst hann við sjómennsku, var vinnumaður og verkamaður eftir að hann flutti í þéttbýlið.

Meira

Byggðasafn Vestfjarða hefur ákveðið að setja upp nýja grunnsýningu fyrir sumarið 2017. Að þessu sinni er ætlunin að skoða betur fiskverkunina í landi.

Sýningunni er ætlað að útskýra hvernig staðurinn, norðanverðir Vestfirðir, mótast og mótar manneskjur. Hvernig er, veðurfar, jarðfræðin, vistkerfið, að búa á Ísafirði, hvað gerir fólk, hvernig skapast verðmæti og verðmætamat heimamanna?

Við höfum ákveðið að fjalla um líf og störf Karítasar Skarphéðinsdóttur (1890 – 1972). Þannig má líta á hana sem leiðsögumann sýningarinnar. Karítas var áberandi kona sem markaði spor í samtímann, þar að leiðandi hefur töluvert verið um hana skrifað sem og sagðar um hana sögur í margvíslegu samhengi. Barnabarn hennar Karítas Skarphéðinsdóttir Neff skrifaði um nöfnu sína ritgerð sem birtist 1993 í ritinu Lífshættir íslenskra kvenna, Auður Styrkársdóttir ritstýrði. Einnig skrifaði Björgvin Bjarnason grein í Ársrit Sögufélags Ísfirðinga árið 2015, sem heitir Baráttusaga kommúnista á Ísafirði 1930 – 1935 þar kemur fram hverjir tóku þátt í verkalýðsbaráttunni á þessum tíma.

Meira

Vetrarsólstöður liðu og jólin gengu i garð. Nýtt ár með hækkandi sól er komið, á einhvern hátt öfugsnúið því það er með þíðviðri. Blikinn heldur sér hljóður við strandlengjuna og kollan er einhversstaðar á hafi úti þar til hún hittir sinn lífsförunaut. Það eru kaflaskil.

Ef það var eitthvað sem mér var ókunnugt í gangverki náttúrunnar leitaði ég til Björns eða Bödda eins og hann kynnti sig. Auk eðlisgreindar hafði hann mikla og sterka náttúrugreind. Hann las í hegðan fugla og horfði til himins og sagðist þess vegna eiga von á amrandaslætti þegar liði á daginn. Böddi var í senn nútímamaður og stoltur fulltrúi horfinna kynslóða. Hann átti líka rætur til mikilla mankosta, fólki sem vandaði til verka og var sinni sveit til sóma og forustu. Böddi var um skeið bóndi í félagsbúi við sitt fólk í krúnudjásni Djúpsins, eyjunni Vigur, sem var grunnur að menntun sem hvaða háskólasamfélag heimsins gæti verið stolt af.

Meira